استهلاك در حسابداري

استهلاك در حسابداري، دارايي هاي ثابت سازمان بر اثر گذشت زمان و يا فرسودگي، ارزش اوليه خود را از دست مي دهند.

اين كاهش ارزش دارايي هاي ثابت را استهلاك مي نامند. براي تعمير و نگهداري و يا تعويض اين دارايي هاي ثابت، سازمان دچار هزينه هايي مي شود كه به اين هزينه ها هزينه هاي استهلاك دارايي ثابت گفته مي شود.

انواع استهلاك در حسابداري

استهلاك دارايي هاي نامشهود: دارايي هاي ثابت عموما در فعاليت هاي عادي و هميشگي سازمان مورد استفاده قرار مي گيرند. اما براي فروش و يا سرمايه گذاري مناسب نيستند مانند سرقفلي. دارايي هاي نامشهود، با گذشت زمان مستهلك مي شوند. براي استهلاك دارايي ثابت نامشهود از ارزش اسقاط استفاده نمي شود. براي ثبت داراييهاي ثابت از دو روش استفاده مي شود يكي ارزش دفتري دارايي بايد بستانكار شود و ديگري ثبت جداگانه در حساب استهلاك انباشته مربوط.
استهلاك دارايي مشهود: اي نوع دارايي ها وجود فيزيكي داشته و قابل رويت مي باشند و به سه گروه استهلاك پذير، استهلاك ناپذير و نقصان پذير دسته بندي مي شوند. دارايي هاي استهلاك پذير داراي طول عمر مشخصي مي باشند و در طي عمر خود مستهلك مي شوند. دارايي هاي استهلاك ناپذير داراي عمر نامحدودي مي باشند و در طي زمان مستهلك نمي شوند. دارايي هاي نقصان پذير در اثر استخراج تمام مي شوند و به مواد و كالا تبديل مي شوند.

براي اطلاعات بيشتر اصول حسابداري به سايت مورد نظر مراجعه كنيد.